Ένα μοναδικό μνημείο λαϊκής αρχιτεκτονικής είναι ο πύργος των Πετμεζάιων. Ο περίφημος αυτός πύργος βρίσκεται σε υπερυψωμένη στρατηγική θέση στο χωριό των Καλαβρύτων Κάτω Λουσοί.

Λιτός και επιβλητικός, χτισμένος από γκρίζα πέτρα και καλοδουλεμένες λεπτομέρειες, διατηρείται ακόμα σε αρκετά καλή κατάσταση και είναι ένας από τους παλαιότερους πύργους της ορεινής Πελοποννήσου (χρονολογείται από τον 17ο αιώνα). Είναι  χαρακτηριστικό δείγμα οχυρωμένης κατοικίας (με μεγάλο αριθμό πολεμίστρων) και συνιστά έναν μοναδικό ως προς τη διάταξη και τη μορφή κυκλικό αμυντικό πύργο. Χαρακτηριστικό του πύργου αυτού είναι η ύπαρξη ενός δεύτερου, μικρού πυργίσκου στη νοτιοδυτική γωνία, στοιχείο που συναντάται συχνά στα πυργόσπιτα της ορεινής Γορτυνίας και της Μάνης. Ήταν το ορμητήριο της οικογένειας των Πετμεζαίων (η οποία ήρθε από την  Ήπειρο, απ'όπου αναγκάστηκε να διαφύγει εξαιτίας των τουρκικών διώξεων) και αποτέλεσε το κατ’ εξοχήν κέντρο αντίστασης εναντίον της τουρκικής κατοχής (προεπαναστατικά αλλά και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821). Μέχρι πρόσφατα ο Πύργος ανήκε στον Αντιναύαρχο και Πρόεδρο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Γκολφίνο Πετμεζά και τώρα ανήκει στον γιο του Αντώνιο Πετμεζά, Αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού.

Οι Πετμεζαίοι, όντας ξακουστοί καπεταναίοι των Καλαβρύτων, έπαιξαν σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια της Επανάστασης Κατά την εξέγερση της Πελοποννήσου εναντίον των Τούρκων και ως το 1800, περισσότεροι από είκοσι Πετμεζαίοι αρματολοί και κλέφτες έδωσαν τη ζωή τους σε συγκρούσεις με τους Τουρκαλβανούς. Ο Αθανάσιος Πετμεζάς (1760-1804), μαζί με τον Κολοκοτρώνη και τον Καπετάν Ζαχαριά, δημιούργησαν το 1785 τη θρυλική τριανδρία αρματολών. Μετά τη δολοφονία του Ζαχαριά, εκδόθηκε σουλτανικό διάταγμα επικήρυξης του Κολοκοτρώνη και του Πετμεζά. Το 1804 ο Αθανάσιος Πετμεζάς, επικηρυγμένος από τους Τούρκους, έπεσε θύμα προδοσίας, με αποτέλεσμα να δολοφονηθεί μέσα στον πύργο του.

Ο Πύργος των Πετιμεζαίων έχει χαρακτηριστεί επίσημα ιστορικό και διατηρητέο μνημείο.